“حیاط، مثل همه ی حیاط های شهر کوچک ساحلی، پر درخت نارنج بود. جلو ایوان طبقه ی پایین باغچه ی مستطیلی بود که بهارها و تابستان ها پدرم در آن گل می کاشت و پاییز و زمستان پر می شد از آب باران.”
زویا پیرزاد
هر روز خانه ها کوچک تر می شود و دیگر جا برای وسایل اصلی زندگی هم کم می آوریم. برای خرید باید هوشمندانه عمل کنیم تا مبادا برای وسایل جدید در خانه جای مناسبی پیدا نشود. تا 15 سال پیش وقتی وارد خانه های آپارتمانی می شدیم همیشه گوشه ای دنج از خانه به گل و گیاه اختصاص داشت. کم کم با تغییر سبک دکوراسیون خانه ها، گلدان ها از فضای خانه ها حذف شدند.
چند وقت پیش خبری خواندم که طبق تحقیقات دانشمندان نگهداری از گل و گیاه و وقت گذراندن با آنها افسردگی را از انسان دور می کند. ولی افسوس که درگیری در زندگی روزمره ما را از توجه به طبیعت غافل کرده است.
اگر به نقوش فرش و سایر نقوش سنتی ایرانی دقت کنید می بینید زندگی ما ایرانیان همیشه با گل و گیاه مانوس بوده است. و هنرمندان ایرانی روح زندگی و طراوت را با گلهای رنگارنگ در نقوش ایرانی به ما هدیه می دهند. ولی امروز حضور طبیعت در زندگی شهری ما کم رنگ شده است. دیگر کمتر رنگ انرژی بخش سبز را در گوشه و کنار خانه ها می بینیم. بهار در راه است. صدای پای سال نو شنیده می شود. بیایید با چند گلدان کوچک طبیعت را دوباره به خانه های خود بیاوریم.
دیدگاهتان را بنویسید